پول بده مقاله بگیر – زندگانی

این روزها کارگران کارخانه های تولید مقالات علمی جعلی و پایان نامه های مقاطع مختلف دانشگاهی حسابی مشغول کارند؛ تخمین زده می شود تعداد مقالات تقلبی تولید شده توسط کارخانه های مقاله سازی و کسب وکارهایی که آثار جعلی و تالیفی را می فروشند به صدها هزار مورد برسد.

به گزارش زندگانی، قدس نوشت: نشریه علمی معتبر «نیچر» در گزارش سالانه خود اعلام کرده سال 2023 به لحاظ تقلب آکادمیک رکورد شکسته است و بیش از 10هزار مقاله تحقیقاتی پس از انتشار بازپس گرفته شده اند.

در این گزارش از عربستان سعودی، پاکستان، روسیه، چین، مصر، مالزی، ایران و هند به عنوان هشت کشوری یاد می شود که بالاترین نرخ مقالات باطل شده پس از انتشار را در دو دهه گذشته داشته اند؛ مواردی همچون ارجاعات ساختگی و نادرست، سرقت ادبی و تقلب در متون از عوامل بازپس گیری و استرداد این مقالات بوده اند.

انگیزه تقلب های علمی
عضو کارگروه وزارتی اخلاق در پژوهش با بیان اینکه متاسفانه شاهد گسترش حرکت های غیراخلاقی در فضای علمی کشور هستیم که با انگیزه هایی چون دریافت مدرک یا ارتقای مرتبه دانشگاهی صورت می گیرند، به قدس می گوید: بخش عمده علت سرقت های علمی، مربوط به شرکت هایی است که ادعای نوشتن مقاله دارند و دانشجویان و افرادی که در پی ارتقای رتبه علمی خود هستند، به آن ها مراجعه می کنند و در قبال پرداخت پول، مقاله یا پایان نامه را تحویل می گیرند.

پول بده مقاله بگیر
غلامرضا اصغری با اشاره به اینکه در واقع دانشجو بدون هیچ زحمتی و صرفاً در ازای پرداخت مبلغی صاحب یک پایان نامه حاضر و آماده و یا مقاله می شود که صفر تا صد آن را فرد دیگری انجام داده، می افزاید: گاهی داده ها موجود است، اما چون فرد نمی تواند مقاله بنویسد، این شرکت ها کار نوشتن را برای وی انجام می دهند، اما گاهی از همان ابتدا کاری انجام نشده و مقاله و پایان نامه ای وجود ندارد و داده سازی می کنند. 
رییس سابق سازمان غذا و دارو یکی از دلایل بروز سرقت های علمی در میان دانشجویان دوره های مختلف را وجود فشار زیادی می داند که در آیین نامه ارتقای رتبه الزامی است و برای اینکه دانشجو دانش آموخته شود، باید حتماً یک مقاله علمی داشته باشد؛ این الزامات موجب شده برخی که توانمندی نوشتن مقاله را ندارند به این شرکت ها مراجعه کنند.
وی به سوءرفتارهای پژوهشی میان دانشجویان و برخی استادان اشاره کرده و ادامه می دهد: بیشترین دلیل ایجاد مشکلات مرتبط با سرقت های علمی به کمبود و محدود بودن بودجه های تحقیقاتی دانشگاه ها برمی گردد که دانشجویان توان پرداخت هزینه های بالای پژوهش های علمی را ندارند و در نتیجه نمی توانند مقاله یا پایان نامه ارایه دهند، از این رو به داده سازی رو می آورند و در واقع کار انجام نشده را گزارش می کنند.
اصغری ادامه می دهد: اگر بودجه و امکانات کافی برای تحقیق و پژوهش در دانشگاه ها موجود باشد، قطعاً دانشجویان هم که می خواهند کار انجام دهند، هیچ گاه سراغ داده سازی و سرقت های علمی نمی روند.
عضو کارگروه وزارتی اخلاق در پژوهش به آگاه نبودن برخی استادان از تقلبی بودن داده ها و اطلاعات موجود در مقالات و پایان نامه ها اشاره می کند و می گوید: هر چند راهکارهایی برای راستی آزمایی و مشاهدات میدانی برای این موضوع وجود دارد، اما برخی استادان دقت نمی کنند و وقت نمی گذارند و یا اینکه حتی در برخی مواقع چشم خود را بر این تقلب و سرقت علمی می بندند.
عضو هییت علمی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان با اشاره به اینکه در برخی موارد، فردی که مقاله یا پایان نامه برایش نوشته می شود حتی از موضوع اطلاع و به آن اشراف و تسلط ندارد، می گوید: ممکن است مقاله یا پایان نامه ای که فرد خریداری می کند و به استادش ارایه می دهد، کپی کاری از یک اثرعلمی نباشد و واقعاً یک نفر آن را نوشته باشد، اما آن یک نفر، این دانشجو نیست؛ این کار هم یکی دیگر از نمونه های تخلف و سرقت علمی است.

سرقت ادبی، رایج ترین نوع سرقت علمی
اصغری سرقت ادبی را یکی از انواع سرقت علمی که در کشور ما بیشتر رایج است می داند و می افزاید: در این مورد داده ها و اطلاعات علمی، درست و صحیح هستند و کار انجام شده، اما چون باید به زبان انگلیسی نوشته شود و فرد به آن اشراف ندارد از روی یک مقاله دیگر و از جمله بندی آن مقاله و ادبیات نوشتاری فرد دیگری استفاده می کند.
وی با اشاره به اینکه سرقت علمی سبب ارایه اطلاعات اشتباه به نظام علمی شده و اعتماد عمومی و عامه مردم را به تحقیق و پژوهش از بین می برد، ادامه می دهد: این موضوع بیشتر از هر چیزی بی اعتمادی در جامعه علمی ایجاد می کند و داده ها و اطلاعات درستی هم که با زحمت بدست آمده و موجب اعتبار علمی کشور می شود، توسط برخی زیرسوال می رود و بی اعتباری به وجود می آورد.
این رفتارهای خلاف واقع پژوهشی مثل سرقت علمی، موجب گمراه شدن پژوهشگران می شود؛ همچنین سبب ایجاد اختلال در همکاری های علمی شده و اعتماد میان پژوهشگران و همچنین میان پژوهشگران و مجلات را از بین می برد و ضرر و زیان جبران ناپذیری به جامعه علمی و حیثیت علمی وارد می کند.
رییس سابق سازمان غذا و دارو هرچند دسترسی آسان و آزاد به منابع و اطلاعات را در راحت تر شدن سرقت علمی موثر می داند اما می گوید: این موضوع حتی می تواند نتیجه عکس برای نویسنده تقلبی مقاله هم به وجود آورد؛ چراکه از این راه می توان در تشخیص تقلبی بودن اثر استفاده کرد؛ یعنی هم کنترل و هم انجام تخلف را آسان تر کرده است.
 اصغری می افزاید: بیشترین موضوعی که سبب سرقت های علمی و آسیب به جامعه علمی می شود، بودجه های بسیار اندک تحقیقاتی در دانشگاه ها و همچنین الزام دانشگاه ها برای ارایه مقاله هنگام دانش آموختگی دانشجویان و علاوه بر این ضرورت ارایه مقاله برای ارتقای علمی استادان است.
عضو هییت علمی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان به راهکارهای کاهش سرقت های علمی اشاره می کند و می افزاید: از بین بردن بسترهای وقوع این سرقت ها با افزایش بودجه های تحقیقاتی دانشگاه ها و همچنین حذف الزامات دست و پا گیر در پایان تحصیلات می تواند در کاهش سوءرفتارهای پژوهشی بسیار موثر باشد.

مجازات هایی که بازدارنده نیست
اصغری به تدوین و تعیین مجازات های بازدارنده برای جلوگیری ازوقوع سرقت های علمی در میان دانشجویان اشاره می کند و می افزاید: مجازات ها دراین خصوص به هیچ عنوان بازدارنده نیست و عواملی که از تقلب و جعل جلوگیری می کنند، تضعیف شده اند.
وی می گوید: متاسفانه آیین نامه یا قانون قاطع و بازدارنده ای وجود ندارد که در صورت کشف تقلب و اثبات آن، در هییتی در دانشگاه ها یا وزارت علوم، متقلب را از مزایای موضوع تقلب یا حتی دانش آموختگی و ادامه تحصیل محروم کند یا ارتقای استاد را پس بگیرد.
رییس سابق سازمان غذا و دارو به نظارت های بیرونی و برخورد با تقلب که به صورت جدی و موثر وجود ندارد و سبب فرو ریختن ترس از تقلب شده، اشاره می کند و ادامه می دهد: نظارت درونی یکی دیگر از عواملی است که فرد به واسطه قبح تقلب و بی اعتبار شدن به سمت آن نمی رود که به نظر می رسد در سال های اخیر این نظارت درونی هم کاهش یافته و درواقع گستردگی و شیوع تقلب موجب فرو ریختن قبح و کاهش حساسیت اخلاقی به آن شده است.
وی ادامه می دهد: در حال حاضر دانشجو می بیند دانشگاه نظارت چندانی بر تقلب ندارد، برخی استادان چشمشان را روی تخلف و تقلب می بندند، همکلاسی هایش به همین شیوه کارشان را پیش می برند و تفاوتی میان فرد زحمتکش و متقلب وجود ندارد، پس تشویق می شود راه تقلب را که آسان تر است انتخاب کند.

پایان خبر زندگانی