خلاصه کتاب مرا به خواب هایت ببر ماریه! ( نویسنده سید علی شجاعی )

کتاب «مرا به خواب هایت ببر ماریه!» اثر سید علی شجاعی، مجموعه ای از چهارده داستان کوتاه است که خواننده را به سفری عمیق در مرزهای واقعیت و رویا می برد. این اثر با قلمی روان و ذهنیتی متفاوت، به مضامین انسانی و فلسفی می پردازد و پایان بندی های باز آن، مخاطب را به تفکر وامی دارد.
این مجموعه داستان، دروازه ای به سوی جهانی است که در آن مرزهای آشکار و پنهان زندگی در هم می آمیزند و هر روایت، پنجره ای به ادراکی تازه می گشاید. خواننده در صفحات این کتاب با لحظاتی روبه رو می شود که شاید تا پیش از این، تنها در اعماق ناخودآگاهش پنهان مانده بودند. این کتاب نه فقط یک داستان خوانی ساده، بلکه تجربه ای عمیق از همراهی با شخصیت هایی است که در کشاکش رویا و بیداری، معنای وجود خود را جست وجو می کنند. هر داستان همچون یک قطعه پازل، لایه ای از پیچیدگی های روح و ذهن انسان را آشکار می کند و خواننده را به هم دلی و تفکر وا می دارد.

مقدمه: ورود به جهان چهارده داستان کوتاه سید علی شجاعی

«مرا به خواب هایت ببر ماریه!» از آن دسته کتاب هایی است که در ادبیات داستانی معاصر فارسی، جایگاهی ویژه برای خود یافته است. این مجموعه داستان کوتاه، اثری متفاوت از سید علی شجاعی، نویسنده ای است که با هر قلم، مخاطب را به فضاهایی بکر و تأمل برانگیز دعوت می کند. این کتاب صرفاً مجموعه ای از روایت ها نیست؛ بلکه کاوشی عمیق در ابعاد نادیده زندگی، ذهن و احساسات انسانی است. در آن، مرزهای واقعیت و خیال چنان به هم تنیده اند که تفکیکشان دشوار می شود و این همان نقطه ی اوج خلاقیت شجاعی است.

این مقاله تلاشی است برای گشودن درهای جهان چهارده داستان کوتاه این مجموعه، ارائه خلاصه ای تحلیلی و بی طرفانه از محتوا، مضامین، و سبک نوشتاری آن. با ورود به این جهان، خواننده با لایه های پنهان داستان ها آشنا می شود و حتی بدون نیاز به مطالعه کامل کتاب، درکی عمیق از اهمیت و جایگاه آن در ادبیات داستانی ایران به دست می آورد. این تحلیل، راهنمایی جامع برای علاقه مندان به ادبیات داستانی معاصر فارسی و پژوهشگران خواهد بود تا با دیدی بازتر به سراغ این اثر ارزشمند بروند و با مضامین کتاب مرا به خواب هایت ببر ماریه آشنا شوند.

درباره نویسنده: سید علی شجاعی، از مهندسی تا ادبیات

سید علی شجاعی، متولد سال ۱۳۶۲، از چهره های جوان و پرآتیه ادبیات معاصر ایران به شمار می رود. علاقه او به دنیای کلمات و داستان نویسی، ریشه های عمیقی در خانواده اش دارد؛ او فرزند سید مهدی شجاعی، ادیب و نویسنده نام آشنای انقلاب اسلامی است. این پیشینه خانوادگی، بی شک بر مسیر ادبی سید علی تأثیری شگرف گذاشته، اما او توانسته با قلم و نگاه مستقل خود، جایگاه ویژه ای در فضای ادبی کشور پیدا کند. شجاعی برخلاف بسیاری از ادیبان که از ابتدا در رشته های مرتبط با ادبیات تحصیل کرده اند، فارغ التحصیل رشته مهندسی صنایع و تحلیل سیستم ها است. این ترکیب مهندسی و ادبیات، رویکردی متفاوت به جهان بینی و ساختاردهی داستان های او بخشیده است.

فعالیت های ادبی سید علی شجاعی تنها به نویسندگی محدود نمی شود؛ او در زمینه ترجمه و تدریس نیز فعال است. آثار او اغلب در حوزه ی داستان کوتاه و رمان قرار می گیرند و به خاطر عمق، زبان روان، و نگاه متفاوتشان مورد توجه قرار گرفته اند. او جوایز و افتخارات ادبی متعددی نیز کسب کرده است. از جمله می توان به برنده شدن در جشنواره کتاب برتر کودک و نوجوان برای کتاب «نیم من بوق ابن پشم پانزده» و جشنواره ملی جوان ایرانی برای کتاب «فصل شیدایی لیلاها» اشاره کرد. این افتخارات نشان دهنده ی توانایی او در خلق آثاری است که هم برای مخاطبان عام جذابیت دارند و هم از سوی منتقدان و داوران ادبی مورد تحسین قرار می گیرند. معرفی نویسنده سید علی شجاعی و پیشینه اش، گامی مهم در درک عمیق تر آثار اوست.

خلاصه و بررسی داستان ها: کاوشی در بطن رویاها و واقعیت ها

کتاب «مرا به خواب هایت ببر ماریه!» با چهارده داستان کوتاه، مجموعه ای غنی از روایت های متفاوت است که هر یک جهانی مستقل را به تصویر می کشند. این داستان ها با وجود تفاوت هایشان، اغلب در مضامین مشترکی چون تنهایی، جست وجوی معنا، و درهم آمیختگی رویا و واقعیت به هم گره می خورند و مخاطب را به سفری عمیق در لایه های ذهنی شخصیت ها دعوت می کنند.

داستان محوری: مرا به خواب هایت ببر ماریه!

داستان اول و هم نام با عنوان کتاب، «مرا به خواب هایت ببر ماریه!»، دروازه ای است به دنیای خاص سید علی شجاعی. این داستان، روایت دختری به نام ماریه است که روزهایش را در خواب می گذراند و شب ها به زندگی می پردازد؛ درست برعکس روال عادی مردم. این تفاوت اساسی ماریه با دیگران، محور اصلی داستان را شکل می دهد. خانواده او، تلاش های بی شماری برای «عادی سازی» ماریه انجام می دهند، از پزشک و دوا گرفته تا رمال و فال گیر، اما هیچ کدام کارساز نیست. ماریه در دنیای خودش زندگی می کند، دنیایی که برای دیگران نامفهوم و حتی آزاردهنده است.

این داستان به زیبایی به موضوع «درک نشدن» و «متفاوت بودن» می پردازد. ماریه با این سبک زندگی غیرمعمول، نمادی از افرادی است که خارج از چهارچوب های رایج جامعه زندگی می کنند و در نتیجه، مورد سوءتفاهم قرار می گیرند یا طرد می شوند. بن مایه های خواب و بیداری در این داستان، فراتر از معنای فیزیکی، به تفاوت در «سبک زندگی» و «ادراک از واقعیت» اشاره دارند. داستان «مرا به خواب هایت ببر ماریه!» با خلق فضایی مرموز و تأمل برانگیز، زمینه ساز ورود به سایر داستان های مجموعه می شود که هر یک به نوعی به شکاف میان جهان های درونی و بیرونی می پردازند. این داستان با تحلیل مرا به خواب هایت ببر ماریه، عمق فکری نویسنده را به نمایش می گذارد.

نگاهی به داستان های منتخب دیگر

مجموعه داستان های مرا به خواب هایت ببر ماریه، گستره ای وسیع از موضوعات و حالات انسانی را در بر می گیرد. هر کدام از داستان ها، با ایده ای نو و روایتی منحصر به فرد، خواننده را غافلگیر می کنند:

• «ثبت با سند برابر است»: این داستان به مسئله هویت و ردپای انسان در جهان می پردازد. راوی در تلاش است تا وجود خود را از طریق اسناد و مدارک ثبت کند، اما به تدریج با این واقعیت روبرو می شود که ماهیت انسان فراتر از کاغذبازی های اداری است و هستی او در تجربیات و احساساتش رقم می خورد.
• «بی انتهای رنج سرد و ساکت ترنج»: روایتی پر از احساس و درد است که به موضوع رنج، فقدان و ارتباطات انسانی در مواجهه با ناامیدی می پردازد. این داستان با فضاسازی خاص خود، خواننده را به درک عمق یک حسرت دعوت می کند.
• «سال ها دو فصل دارند: پاییز… و پاییز»: داستانی تلخ و شاعرانه درباره گذر زمان، حسرت گذشته و ایستایی در یک برهه خاص از زندگی. این روایت، احساس دایره وار بودن زمان و ناتوانی از رهایی از چنگال خاطرات را به زیبایی منتقل می کند.
• «چیزی که دیگران زندگی صدایش می کنند»: این داستان به شیوه مرسوم زندگی و تصورات افراد از «زندگی موفق» نقد می کند. شخصیت اصلی ممکن است با تعاریف متداول از خوشبختی هم خوانی نداشته باشد، اما به دنبال حقیقت خودش است و به این سوال پاسخ می دهد که آیا هر آنچه جامعه زندگی می نامد، واقعاً زندگی است؟
• «چرا کسی از این ایستگاه نمی رود؟»: این داستان حسی از انتظار بی پایان، بلاتکلیفی و شاید سرگردانی وجودی را القا می کند. شخصیت ها در ایستگاهی گیر افتاده اند که کسی از آن نمی رود و این به نوعی نمادی از شرایط ناخواسته و دوری از رهایی است.

این نگاه اجمالی به چند داستان منتخب، تنها گوشه ای از تنوع و عمق مجموعه «مرا به خواب هایت ببر ماریه!» را نشان می دهد و گواهی است بر توانایی سید علی شجاعی در خلق روایت هایی که هر یک، تجربه ای نو و تأثیرگذار را برای خواننده به ارمغان می آورند.

فهرست کامل داستان های کتاب

1. مرا به خواب هایت ببر ماریه!
2. ثبت با سند برابر است
3. بی انتهای رنج سرد و ساکت ترنج
4. بر فراز دره، پلی با باد می رقصد
5. پریانه های نیمه شب… کمی مانده به صبح
6. سال ها دو فصل دارند: پاییز… و پاییز
7. جنازه ای عریان با آب می رود
8. باران به آسمان می بارد
9. چیزی که دیگران زندگی صدایش می کنند
10. چرا کسی از این ایستگاه نمی رود؟
11. با این همه نمک، هر چه می پزی شور است!
12. گره هایی همه ش تا لاکی
13. کبوترانگی قریب یک استجابت
14. شاید به جرم… عطر سیب ها

مضامین و بن مایه های اصلی: پنجره ای به جهان فکری شجاعی

مضامین کتاب مرا به خواب هایت ببر ماریه، گستره ای عمیق از دغدغه های انسانی و فلسفی را در بر می گیرد که در تاروپود هر داستان، به ظرافت تنیده شده اند. این بن مایه ها، نشان دهنده جهان بینی خاص سید علی شجاعی و نگاه او به پیچیدگی های وجود است.

آمیختگی رویا و واقعیت

یکی از بارزترین ویژگی های این مجموعه، درهم تنیدگی مرزهای رویا و واقعیت است. در بسیاری از داستان ها، خواننده درمی یابد که آنچه در ابتدا واقعیت محض به نظر می رسد، می تواند ریشه هایی در عالم خواب یا خیال داشته باشد و بالعکس. این آمیختگی، نه تنها فضا را مه آلود و جذاب می کند، بلکه خواننده را به این سوال وامی دارد که کدام ساحت از زندگی «واقعی تر» است؟ این تکنیک، امکان کاوش در اعماق ناخودآگاه و برداشت های فردی از جهان را فراهم می آورد.

تنهایی و انزوا

دغدغه تنهایی و انزوا در بسیاری از شخصیت های داستان های شجاعی به چشم می خورد. این تنهایی گاهی درونی است، ناشی از درک نشدن یا متفاوت بودن (مانند ماریه)، و گاهی بیرونی، محصول شرایط و روابط انسانی. نویسنده به خوبی چالش های ارتباطی انسان معاصر و حس بیگانگی را بازنمایی می کند و نشان می دهد چگونه این حس انزوا، شخصیت ها را به درون خود می کشاند و به تأمل وا می دارد.

عشق، فقدان و حسرت

ابعاد عاطفی و انسانی، از دیگر ستون های اصلی مضمونی این کتاب هستند. عشق، چه در قالب رسیدن و چه در قالب از دست دادن، فقدان عزیزان یا فرصت ها، و حسرت های گذشته، در بسیاری از داستان ها حضور پررنگی دارند. شجاعی با ظرافتی مثال زدنی به این احساسات می پردازد و آن ها را نه تنها از دیدگاه فردی، بلکه در بستر کلی تر روابط انسانی و گذر زمان، به تصویر می کشد.

پرسش های وجودی و فلسفی

در پس زمینه ی بسیاری از روایت ها، سوالات بنیادینی درباره زندگی، مرگ، معنای هستی، سرنوشت و اختیار مطرح می شود. این کتاب خواننده را به تفکر درباره چرایی و چگونگی وجود، هدف زندگی و ماهیت انسان دعوت می کند. این پرسش ها اغلب بی جواب می مانند و خواننده را در تعلیقی فلسفی رها می کنند، که خود از نقاط قوت این مجموعه است.

نقدی بر اجتماع و انسان معاصر

اگرچه نقد اجتماعی در این کتاب به صراحت و آشکارا مطرح نمی شود، اما در لایه های پنهان تر برخی داستان ها، می توان نگاهی انتقادی به زندگی مدرن، عادت ها و کلیشه های اجتماعی، و فشارهایی که بر فرد وارد می شود، مشاهده کرد. نویسنده گاهی با به چالش کشیدن «آنچه دیگران زندگی می نامند»، به نقد وضعیت موجود می پردازد.

نمادگرایی و لایه های پنهان

قلم سید علی شجاعی سرشار از نمادها و ایهام است. اشیاء، موقعیت ها و حتی شخصیت ها، اغلب فراتر از معنای ظاهری خود، به مفاهیم عمیق تری اشاره دارند. این نمادگرایی در مرا به خواب هایت ببر ماریه، باعث می شود داستان ها لایه های معنایی پنهانی داشته باشند که کشف آن ها نیازمند تأمل و بازخوانی است. همین ویژگی، به عمق و پختگی اثر می افزاید و آن را از یک داستان خوانی صرف متمایز می کند.

سبک نوشتاری و ویژگی های ادبی سید علی شجاعی در این مجموعه

سبک نوشتاری سید علی شجاعی در «مرا به خواب هایت ببر ماریه!»، مجموعه ای از ویژگی هایی است که این اثر را در میان آثار داستان کوتاه ایرانی، برجسته می سازد. قلم او نه تنها روایتی را بازگو می کند، بلکه فضایی را می آفریند که خواننده در آن غرق می شود و با عواطف و افکار شخصیت ها همراه می شود.

زبان روان و ادبی

یکی از نقاط قوت این کتاب، بهره گیری از زبانی است که در عین سادگی و روانی، عمق و بار ادبی بالایی دارد. شجاعی از کلمات به گونه ای استفاده می کند که تصاویری زنده و ملموس در ذهن خواننده شکل می گیرد. جملات او کوتاه و پخته اند و به سرعت درک می شوند، اما در پس این سادگی، مفاهیم عمیق و لایه های معنایی پنهانی نهفته است. این زبان، پلی است بین خواننده و جهان داستانی، که ارتباطی عمیق و بی واسطه برقرار می کند.

پایان بندی های باز و ابهام هدفمند

یکی از ویژگی هایی که ممکن است برای برخی از خوانندگان تازگی داشته باشد و در برخی نظرات درباره کتاب مرا به خواب هایت ببر ماریه به عنوان «گنگ بودن» یا «بی سر و ته» اشاره شده، پایان بندی های باز و ابهام هدفمند در داستان هاست. این ویژگی، اما، از نقاط قوت اساسی سبک نوشتاری سید علی شجاعی در این مجموعه محسوب می شود. شجاعی عامدانه بسیاری از گره ها را بدون گره گشایی صریح رها می کند. این کار به جای آنکه نشانه ضعف باشد، دعوتی است از خواننده برای مشارکت فعال در فرآیند داستان. خواننده وادار می شود تا با تکیه بر تجربه شخصی و تفکر خود، پایان داستان را در ذهن بسازد و به معنای مورد نظر خود دست یابد. این ابهام، به لایه های جدیدی از داستان می افزاید، عمق فلسفی آن را افزایش می دهد و ماندگاری اثر را در ذهن مخاطب تضمین می کند. این رویکرد، مخاطب را از یک مصرف کننده صرف، به یک خالق معنا تبدیل می کند.

ساختار روایی غیرخطی و تنوع زاویه دید

داستان های این مجموعه اغلب ساختار روایی غیرخطی دارند؛ یعنی از توالی زمانی مشخصی پیروی نمی کنند. نویسنده با جابه جایی در زمان و مکان و تغییر زاویه دید، به هر داستان جلوه ای خاص و پیچیده می بخشد. این تنوع در تکنیک های داستان نویسی، از تکراری شدن روایت ها جلوگیری کرده و هر داستان را به تجربه ای منحصر به فرد تبدیل می کند. گاهی از دید اول شخص و گاهی از دید سوم شخص روایت می شود، که به خواننده اجازه می دهد با فاصله های مختلفی به رویدادها نگاه کند.

ایجاد اتمسفرهای منحصر به فرد

توانایی سید علی شجاعی در خلق فضاهای ذهنی و عاطفی خاص برای هر داستان، ستودنی است. او با انتخاب واژگان دقیق و توصیفات هنرمندانه، اتمسفری را می آفریند که کاملاً متناسب با مضمون داستان است؛ گاهی فضایی از رنج و اندوه، گاهی حسرت و گاهی امید پنهان. این فضاسازی ها، خواننده را به عمق داستان می کشد و تجربه حسی او را غنی تر می سازد.

نقد و بررسی جامع: نقاط قوت و چالش ها

کتاب «مرا به خواب هایت ببر ماریه!» همانند هر اثر هنری دیگر، دارای نقاط قوت بارز و چالش هایی است که از دیدگاه برخی خوانندگان مطرح شده است. بررسی این ابعاد، به درک جامع تر و بی طرفانه تری از این مجموعه کمک می کند.

نقاط قوت

• نوآوری و تازگی در موضوع و فرم: این کتاب از کلیشه های رایج داستان نویسی فاصله می گیرد و با ارائه ایده های بکر و ساختارهای روایی متفاوت، خواننده را به تجربه ای نو دعوت می کند. این نوآوری در انتخاب مضامین و شیوه پرداخت به آن ها کاملاً مشهود است.
• عمق و لایه های معنایی پنهان: داستان ها فراتر از سطح روایی خود، دارای لایه های عمیق فلسفی، روانشناختی و اجتماعی هستند. این لایه ها، خواننده را به تأمل وامی دارند و امکان بازخوانی های متعدد با کشف معانی جدید را فراهم می آورند.
• قدرت نویسنده در ایجاد تصاویر ذهنی و فضاسازی: شجاعی با تسلط بر زبان، تصاویری زنده و ملموس در ذهن خواننده می آفریند. فضاسازی های او چنان قوی هستند که خواننده خود را در بطن رویدادها و احساسات شخصیت ها حس می کند.
• دعوت مخاطب به تفکر و تعمق: این کتاب یک اثر منفعل برای سرگرمی نیست؛ بلکه خواننده را به چالش می کشد و او را به هم فکری و کنشگری ذهنی دعوت می کند. پایان بندی های باز و ابهام هدفمند، نمونه بارز این دعوت به تفکر است.
• پختگی قلم سید علی شجاعی در این اثر: با وجود سن و سال نسبتاً کم نویسنده در زمان انتشار این اثر، قلم او پختگی و توانمندی قابل توجهی را نشان می دهد. این پختگی در زبان، ساختار و عمق مضامین به وضوح نمایان است.

چالش ها (پاسخ به نظرات رقبا)

برخی خوانندگان در نظرات درباره کتاب مرا به خواب هایت ببر ماریه، احساس ارتباط برقرار نکردن، گنگ بودن، بی سر و ته بودن یا پیچیدگی را مطرح کرده اند. این چالش ها، بیشتر ناشی از انتظارات خواننده از داستان و عادت به روایت های خطی و با گره گشایی مشخص است. ادبیات معاصر، به ویژه در ژانر داستان کوتاه، اغلب به سمت تجربی گرایی و شکستن ساختارهای سنتی پیش می رود. سید علی شجاعی نیز در این مجموعه، از این رویکرد مدرن بهره می برد.

ابهام و پایان بندی های باز در داستان های «مرا به خواب هایت ببر ماریه!» نه ضعف، بلکه انتخاب سبکی هوشمندانه است که خواننده را به مشارکت فعال در فرآیند خلق معنا دعوت می کند و عمق اثر را صدچندان می سازد.

برای درک بهتر این کتاب برای آن دسته از خوانندگانی که ممکن است در ابتدا با آن ارتباط برقرار نکنند، توصیه می شود:

• توجه به نمادها و استعاره ها: بسیاری از معانی داستان در لایه های پنهان و نمادین نهفته اند. با تمرکز بر این ابعاد، می توان به درک عمیق تری از پیام نویسنده دست یافت.
• بازخوانی: گاهی یک بار خواندن کافی نیست. بازخوانی داستان ها، به ویژه آن هایی که در ابتدا گنگ به نظر می رسند، می تواند لایه های جدیدی از معنا را آشکار کند و به درک پیوندهای پنهان میان بخش های مختلف داستان کمک کند.
• پذیرش ابهام: گاهی زیبایی یک اثر در عدم وجود پاسخی قطعی نهفته است. آمادگی برای پذیرش ابهام و لذت بردن از فضای تعلیق، می تواند تجربه خواندن را غنی تر کند. این کتاب دعوتی است به فراتر رفتن از روایت های سرراست و ورود به جهان های فکری چندوجهی.

این کتاب برای چه کسانی مناسب است؟ (راهنمای انتخاب)

کتاب «مرا به خواب هایت ببر ماریه!» اثری خاص است و برای هر سلیقه ای مناسب نیست. انتخاب این کتاب، به نوع تجربه خواندنی که مخاطب به دنبال آن است، بستگی دارد.

توصیه به علاقه مندان به ادبیات روانشناختی، فلسفی و نمادین:
اگر شما از آن دسته خوانندگانی هستید که به کاوش در اعماق ذهن انسان، مضامین وجودی و سؤالات بنیادین فلسفی علاقه دارید، این کتاب یک گنجینه واقعی است. داستان های این مجموعه، ذهن شما را به چالش می کشند و ساعت ها به تفکر وامی دارند. اگر از آثاری که به مضامین کتاب مرا به خواب هایت ببر ماریه نزدیک هستند لذت می برید، این انتخاب خوبی برای شما خواهد بود.

توصیه به خوانندگانی که از داستان های کوتاه با ساختار غیرمعمول و پایان های باز لذت می برند:
اگر از فرم های روایی سنتی خسته شده اید و به دنبال آثاری هستید که ساختارشکنی می کنند، زوایای دید متفاوتی را ارائه می دهند و پایان مشخصی ندارند، این کتاب می تواند تجربه ای بی نظیر برایتان باشد. توانایی نویسنده در خلق ابهام هدفمند، شما را به عنوان یک خواننده فعال درگیر می کند.

عدم توصیه به خوانندگانی که صرفاً به دنبال سرگرمی و داستان های با طرح داستانی مشخص و بدون پیچیدگی هستند:
این کتاب برای کسانی که به دنبال یک روایت خطی، گره گشایی های واضح، و پایان بندی های قطعی هستند، ممکن است رضایت بخش نباشد. «مرا به خواب هایت ببر ماریه!» کتابی نیست که صرفاً برای گذران وقت و سرگرمی خوانده شود؛ بلکه نیاز به تأمل، صبوری و مشارکت ذهنی دارد. اگر ترجیح می دهید داستان ها همه چیز را برای شما روشن کنند و به تفکر عمیق وادارتان نکنند، شاید این کتاب انتخاب مناسبی برایتان نباشد. اما اگر به دنبال یک تجربه غنی ادبی و فکری هستید، معرفی کتاب مرا به خواب هایت ببر ماریه به شما پیشنهاد می کند.

سخن پایانی: چرا مرا به خواب هایت ببر ماریه! را بخوانیم؟

«مرا به خواب هایت ببر ماریه!» از آن دست کتاب هایی است که در حافظه ادبی خواننده ماندگار می شود. این مجموعه داستان کوتاه اثر سید علی شجاعی، بیش از آنکه صرفاً به روایت بپردازد، دریچه ای به سوی جهان های پنهان ذهن و احساسات انسانی می گشاید. این کتاب دعوتی است به تجربه ای متفاوت از ادبیات، جایی که مرزهای واقعیت و رویا در هم تنیده می شوند و مخاطب را به سفری عمیق در لایه های وجودی خود می کشاند.

خواندن این کتاب، فرصتی است برای آشنایی با قلمی پخته و رویکردی نو در داستان نویسی معاصر ایران. این اثر به شما کمک می کند تا با زوایای کمتر دیده شده زندگی و دغدغه های انسانی ارتباط برقرار کنید، حتی اگر در ابتدا، با پایان بندی های باز یا ابهام های هدفمند آن چالش هایی داشته باشید. «مرا به خواب هایت ببر ماریه!» اثری است تأمل برانگیز که نه تنها سرگرم کننده است، بلکه ذهن را به تفکر و تعمق وا می دارد و هر بار خواندنش، می تواند لایه های جدیدی از معنا را برای خواننده آشکار سازد. این کتاب به راستی یک خلاصه کتاب مرا به خواب هایت ببر ماریه ( نویسنده سید علی شجاعی ) نیست، بلکه راهنمایی است به یک تجربه بی نظیر ادبی.