رضا داودنژاد، «مصایب شیرین»، کات!
به گزارش زندگانی،رضا داودنژاد پسر علیرضا داودنژاد که در این سال ها همراه پدر در فیلم هایش بوده است و بارها به بهانه های مختلف از سینما تا موضوعات اجتماعی روز که دغدغه اش بود، با زندگانی در تماس بود، بعد از یک دوره بیماری که به عفونت خون منجر شده بود در 43 سالگی درگذشت.
دیشب که این خبر را مخابره کردیم، به یادآوردیم دیدارهایمان را با بازیگر «مصایب شیرین» و «کلاس هنرپیشگی» که یکی از آنها سال 91 و پس از پشت سرگذاشتن پیوند کبد و به شدت لاغر شدن اش بود. او درخواست زندگانی را برای مصاحبه پذیرفت و به خانه اش رفتیم.
در آن مصاحبه که مشروح آن در این لینک قابل مشاهده است، رضا داودنژاد شرح مفصلی از بیماری و پیوند کبدش داد.
در جایی از مصاحبه گفته بود:« برخی از مردم هم می گویند وقتی تپل بودی، بانمک تر بودی. حتی خانمی در فرودگاه با بغض به من گفت؛ پسرم چرا اینقدر لاغر کردی؟ من تو را که می دیدم یاد پسرم می افتادم که در خارج از کشور زندگی می کند. ما تو را همانطور که بودی دوست داشتیم.
در هر صورت این نوع علاقه مردم است. اما من دوست داشتم کمی هم نقش های متفاوت بازی کنم. شاید تهیه کننده ها بگویند ما تو را آنگونه که قبلا بودی دوست داشتیم. به خاطر همین من از بچگی در کار تولید فعالیت کردم و زیر و بم آن را بلدم. اگر با سیستم بدنی جدیدم کسی دوست نداشته باشد من را در فیلمش بازی دهد، می توانم برای خودم پارتی بازی کنم و در فیلم هایی که خودم در تولیدش نقش دارم، رول هایی را بازی کنم!»
زندگانی نوشت:هرکسی با خانواده داودنژادها نزدیک باشد، وابستگی آنها را به هم می داند ، همان طور که در فیلم های علیرضا داودنژاد هم مشخص است که چگونه در کنار هم شمایل واقعی یک خانواده را به تصویر کشیدند.
به همین دلیل وقتی احترام سادات حبیبان (مادر بزرگ رضا داودنژاد) از دنیا رفت، رضا داودنژاد به زندگانی گفته بود:« فاصله جلوی دوربین و پشت دوربینی که “مامان اتی” قرار می گرفت، خیلی کم بود. وقتی با “مامان اتی” جلوی دوربین قرار می گرفتی خیالت راحت بود، یک جوری ازت بازی می گرفت که تعجب می کردی! واقعا خیلی باهوش بود به هرحال مادر علیرضا و محمدرضا داودنژاد بود و من فکر می کنم این “دی ان ای” خانواده داودنژاد از او بود و تا روز آخر هم سعی می کرد به همه انرژی بدهد.
“مامان اتی” یک ستون برای خودش در خانواده بود و یک مرجع انرژی. هر کسی حالش بد می شد اگر چند دقیقه پیش او می نشست و با ایشان حرف می زد حالش خوب می شد؛ از بس که با محبت بود و حواسش به همه بود.»
داودنژاد درباره روزهای آخر حیات مادربزرگش هم گفته بود: یادم نمی رود وقتی همه نوه ها بالا سرش جمع شدیم، “یحیی” یکی از نوه ها نبود و از ما می پرسید که چرا او نیست؟! هوشیاری بالایی داشت و واقعا از همه خداحافظی کرد به هر کسی با توجه به رابطه ای که داشت، یک پیامی داده بود همه را برای رفتن آماده کرده بود و می دانست که می رود. یکی دو روز آخر به کما رفت و همه ما را آماده کرده بود مخصوصا اینکه طوری شد که مونا دیگر نوه اش و بازیگر فیلم «مصایب شیرین» هم خودش را رساند و آخرین روزها در بیمارستان او را ملاقات کرد و همه چی برای یک خداحافظی باشکوه آماده شده بود.
رضا داودنژاد همچنین گفته بود، بابا به مامان اتی می گفت، زود خوب شو می خواهیم «مصایب شیرین» بسازیم.
و حالا ما باید بنویسم که ای کاش رضا و مامان اتی خوب می شدند تا علیرضا داودنژاد، «مصایب شیرین» را بسازد و ما هم در سرمای بهمن ماه جشنواره فجر، پشت درب سینما عصر جدید، در صف می ایستادیم و مصایب شیرین می دیدیم تا شاید مصایب این روزهای مان از یادمان می رفت.
یک روز هم در سال 89 به بهانه فیلم سینمایی “مرهم” نشستی با خانواده داودنژادها داشتیم. این بار در دفتر پدر علیرضا داودنژاد و رضا هم با شیرین زبانی های خودش با مامان اتی و پدرش، مصاحبه گرمی را برای ما فراهم کرد.
حالا که مصاحبه هایمان را بیشتر سرچ می کنیم به گفت وگوی کوتاه مان پس از مرگ عباس کیارستمی می رسیم و همه حواشی پزشکی اش که رضا داودنژاد به زندگانی زنگ زد و گپ کوتاهی زد و مصاحبه منصفانه ای درباره کادر پزشکی و سینماگران داشت.
همین طور که در فضای مجازی سرچ می کردیم به فیلمی برخوردیم که از دیشب وایرال می شود، رضا داودنژاد در گفت وگویی تصویری گفته بود: «داشتیم با بابا (علیرضا داودنژاد) دل و قلوه می دادیم، گفتم دوست ندارم یک روز مرگ تو را ببینم.
بابا گفت: خیلی نامردی که اگر راضی به این باشی که من مرگ تو را ببینم. اونجا تصمیم گرفته بودم که بمانم و خوب بشم.»
اما این بازیگر در یکی از آخرین مصاحبه هایش با زندگانی، از هیجان همبازی شدن مجددش با فریماه فرجامی پس از 37 سال در فیلم «لامینور» ساخته داریوش مهرجویی سخن گفته بود.
این بازیگر یادآور شده بود: «پس از 37 سال از ساخت فیلم «بی پناه» ساخته پدرم علیرضا داودنژاد با خانم فرجامی دوباره همبازی شدم و این همکاری مرا برد به پنج سالگی ام. یادم می آید روزهایی که با فریماه فرجامی همبازی بودم روزهای خاصی بود، چون ایشان به شدت مورد علاقه مردم بودند و حضورشان باعث ازدحام جمعیت می شد. ما در شمال کشور فیلمبرداری می کردیم و همیشه سر صحنه ماموران کمیته و بسیج سر صحنه برای همکاری حاضر می شدند تا جلوی ازدحام طرفداران ایشان را بگیرند. جمعیت را کنترل می کردند تا خانم فرجامی سر صحنه بیایند. من این خاطرات را خیلی محو در ذهن دارم.»
و حالا فریماه فرجامی و رضا داودنژاد دیگر نیستند، کات!
22057
آیا شما به دنبال کسب اطلاعات بیشتر در مورد "رضا داودنژاد، «مصایب شیرین»، کات!" هستید؟ با کلیک بر روی فرهنگ و هنر، آیا به دنبال موضوعات مشابهی هستید؟ برای کشف محتواهای بیشتر، از منوی جستجو استفاده کنید. همچنین، ممکن است در این دسته بندی، سریال ها، فیلم ها، کتاب ها و مقالات مفیدی نیز برای شما قرار داشته باشند. بنابراین، همین حالا برای کشف دنیای جذاب و گسترده ی محتواهای مرتبط با "رضا داودنژاد، «مصایب شیرین»، کات!"، کلیک کنید.
