جنگ جهانی سوم آغاز شده است؟

به گزارش زندگانی رسانه آمریکایی در گزارشی نوشته با ورود جنگ اوکراین به سومین سال خود شعله کشیدن آتش درگیری ها در چندین جبهه در غرب آسیا و گسترش تنش ها در شرق آسیا درگیری هایی که زمانی نامرتبط پنداشته می شد به گونه ای تحول یافته که ممکن است آغازگر جنگ جهانی سوم باشد.

در این میان ظهور ائتلافی میان ایران روسیه چین و کره شمالی که به نوعی «واکنشی دفاعی» به «سیاست افراطی» آمریکا نسبت به چین و روسیه و نتیجه نادیده گرفتن به هم پیوستگی بزرگ ترین درگیری ها در جهان بود موجب تشدید رقابت ها در نظام بین المللی و چندپارگی آن شده است.

در گزارشی که در این باره در روزنامه وال استریت ژورنال منتشر شده آمده است: «سرگئی لاوروف» وزیر امور خارجه روسیه در پی سقوط دولت «بشار اسد» در سوریه در کنفرانسی در دوحه گفته بود غرب به هژمونی در حال افول آمریکا چنگ زده در حالی که از «جهان آزاد عقب افتاده و مبارزه میان این ۲ جهان که یکی رو به زوال و دیگری در حال ظهور است بدون بروز درگیری نخواهد بود».

طبق این گزارش اگرچه رهبران جهانی ممکن است تلاش های لاوروف برای کم اهمیت جلوه دادن پسرفت ژئوپولتیکی مسکو در جنگ سوریه را نادیده بگیرند تا حد زیادی با دیدگاه او مبنی بر این که جهان بیش از پیش به دو قطب رقیب تبدیل شده موافقند. لاوروف با استفاده از عبارت اورولی «جهان آزاد» به محور روسیه چین ایران و کره شمالی اشاره داشت.

«یان لیپافسکی» وزیر امور خارجه جمهوری چک در این باره می گوید: عصر حاضر عصر تقابل جهانی است. خشونتی که اکنون در جهان در حال رخ دادن است ثابت می کند که ما دیگر درگیری های غیرمرتبطی نداریم که بتوان جداگانه به هر یک رسیدگی کرد. تلاش مشترکی برای از بین بردن نظام بین المللی انجام می گیرد و ما باید هر کاری که می توانیم برای جلوگیری از آن انجام بدهیم.

 او افزود که حضور نظامیان کره شمالی در روسیه برای جنگیدن در اوکراین این گونه ارتباط را آشکار ساخته است.

وال استریت ژورنال با ادعایی درباره روابط چین و روسیه با ایران در یک دهه گذشته نوشت: یک دهه پیش روسیه و چین با آمریکا و متحدان غربی همکاری می کردند تا ایران و کره شمالی را محدود کنند و در حمایت از قطعنامه ای در شورای امنیت سازمان ملل درباره برنامه هسته ای ایران در سال ۲۰۱۵ و قطعنامه ای برای تحریم کره شمالی در ۲۰۱۷ رای دادند. اگرچه از آن پس این چهار کشور به واسطه درگیری های جداگانه خود با غرب به یکدیگر نزدیک شده اند.

نزدیک تر شدن روابط ایران چین کره شمالی و روسیه

در ادامه این مطلب با اشاره به این که سال ۲۰۱۴ نقطه عطفی برای نزدیک تر شدن این چهار کشور بود که با تحولاتی از جمله تحریم های غرب علیه روسیه در پی اولین حمله آن به اوکراین حمایت ایران و روسیه از دولت «بشار اسد» و کمک به جلوگیری از فروپاشی آن بروز جنگ اوکراین و کمک های نظامی ادعایی کره شمالی چین و ایران به مسکو و طرح تهران-مسکو برای توافق جامع شراکت راهبردی همراه بود نوشت: با از بین رفتن بازدارنده های سیاسی و نگرانی ها درباره واکنش غرب اعضای این محور اقدام به اشتراک گذاری فناوری های پیچیده نظامی به منظور برطرف کردن کاستی های یکدیگر در توانمندی های راهبردی کردند. این اقدامات هر یک از این کشورها را به خطرناک ترین رقیب در همسایگی خود تبدیل کرده است.

«وانگ هویائو» رئیس اندیشکده «مرکز چین و جهانی سازی» در پکن و مشاور پیشین دولت چین در این باره می گوید: رقابت قدرت های بزرگ شتاب گرفته و به تدریج باعث قطع ارتباط بخش های مختلف جهان و تقسیم آن می شود. ما احتمالا در آستانه جنگ جهانی سوم قرار داریم. از طرفی جنگ اوکراین را داریم از طرف دیگر نیز جنگ غزه و سوریه که اثر دومینویی آن است. واقعا باید مراقب باشیم که این دومینو ادامه پیدا نکند.

شکاف میان دموکراسی های جهانی

در این گزارش با ادعای این که برای روسیه چین کره شمالی و ایران «نظام قانون مند جهانی صرفا ابزاری برای سرپوش گذاشتن بر سلطه آمریکاست مطرح شده است: آن ها بر این باورند که کاهش نفوذ سیاسی و اقتصادی غرب و هنجارهای تعیین شده توسط آن مانند دموکراسی لیبرال با توجه به سهم رو به کاهش دموکراسی غرب در اقتصاد و جمعیت جهانی طبیعی است.

«شی جین پینگ» رئیس جمهور چین در دیداری با «ولادیمیر پوتین» رئیس جمهور روسیه در اکتبر گذشته در کازان تلویحا به نظام متزلزل بین المللی پس از جنگ جهانی دوم اشاره کرده و گفت: امروز جهان با تغییرات سریعی مواجه شده که در یک قرن اخیر سابقه نداشته است.

به نوشته وال استریت ژورنال برخی هنجارهای حاکم در زمان جنگ سرد دیگر منسوخ شده اند؛ با نگاهی به جنگ اوکراین شاهد نقض تمامیت ارضی یک قدرت جهانی با موشک های ارائه شده قدرتی دیگر هستیم. اوکراین در ماه های اخیر چندین بار با موشک های دوربرد آمریکایی «اتکمز» به تاسیسات نظامی در عمق روسیه حمله کرده است.

جنگ های نیابتی

رسانه آمریکایی در ادامه این مطلب آورده است: «جیم ریش» سناتور جمهوری خواه آمریکایی که قرار است ماه بعد رئیس کمیته روابط خارجی سنا شود معتقد است که «به رغم گسترش تنش ها قدرت های بزرگ جهانی مستقیما با هم نمی جنگند یا حداقل فعلا این طور نیست. به هیچ وجه نمی توان تصور کرد که این وضعیت جنگ جهانی است. هنوز جنگ نیابتی داریم.»

این رسانه آمریکایی با ادعایی علیه نقش ایران و روسیه در وضعیت سوریه نوشته: سقوط دولت بشار اسد در سوریه نشان داد که جبهه های مختلف درگیری تا چه اندازه به هم پیوسته شده اند. روسیه در سال ۲۰۱۵ با کمک های نظامی به سوریه در جنگ های داخلی آن مانع فروپاشی دولت این کشور شد. این بار روس ها با وجود جنگ اوکراین برای به کار بستن قوایی که بتواند یورش ناگهانی شورشیان سوری را دفع کند بیش از اندازه تضعیف شده بودند. ایران و نیروهای نیابتی آن نیز که بیش از یک سال است با اسرائیل تحت حمایت آمریکا می جنگند نتوانستند به اسد کمکی بکنند.

در ادامه این مطلب همچنین ادعا شده است: با وضعیت موجود آینده پایگاه های دریایی و نظامی روسیه در سوریه که بخش جدایی ناپذیر عملیات های نظامی روسیه در چندین کشور آفریقایی است در بهترین حالت نامعلوم خواهد بود.

وال استریت ژورنال با اشاره به این که در یک سال گذشته و در مهمترین جبهه درگیری های جهان یعنی اوکراین مسکو با وجود کمک های نظامی شرکای خود از جمله اعزام نظامیان کره شمالی به روسیه دست برتر را داشته است نوشت:  یک مقام ارشد کره شمالی می گوید «در حالی که این نیروها موجب تقویت ارتش جنگ زده روسیه در جبهه های اوکراین شده است درس هایی که آن ها در حال حاضر از استفاده از جنگ افزارهای امروزی علیه تسلیحات آمریکایی فراگرفته اند در میان مدت خطر بزرگ تری برای کره جنوبی ایجاد می کند.

«نوری تورکل» یکی از اعضای ارشد اندیشکده «هادوسون» معتقد است: جنبه مهم تر جنگی که روسیه برپا کرده حمایت چین از آن است. چین فقط به اقتصاد روسیه کمک نکرد بلکه به بازسازی ارتش روسیه نیز کمک کرد که بیش از پیش با حمایت های چین در حوزه فناوری پیشرفت کرده است. هرچه غرب و آمریکا بیشتر گرفتار نابسامانی شوند برای روسیه و چین بهتر است.

ظهور ائتلاف ضدآمریکایی 

وال استریت ژورنال در ادامه این گزارش اشاره می کند که «ژانگ وی وی» مدیر اندیشکده «چین» در دانشگاه «فودان» در شانگهای بیان کرد که پکن و مسکو به عنوان واکنشی دفاعی به خصومت آمریکا به یگدیگر نزدیک شده اند.

او معتقد است: مسلما این ۲ کشور به دلیل سیاست های افراطی آمریکا نسبت به چین و روسیه به هم نزدیک شده اند. این امری طبیعی است. افزون بر این این دو کشور از حمایت های داخلی زیادی برای روابط خوب برخوردارند و اقتصادهای آن ها نیز مکملند. در این میان مقصر کیست؟ آمریکا.

این روزنامه با اشاره به این که همین استدلال را می توان برای توجیه ارتباط ایران با این سه کشور به کار بست نوشت: «اندرو شرِر» مدیرکل دفتر اطلاعات ملی استرالیا می گوید این امر مسلم که روسیه چین ایران و کره شمالی نظام های سیاسی و ایدئولوژیکی متفاوتی دارند و عضور ائتلافی رسمی مانند ناتو نیستند باعث بی توجهی دولت های غربی به ارتباط آن ها شد.

شرر در این باره گفت: شاید همه ما بزرگی این محور نوظهور و تاثیر راهبردی آن بر خود را دست کم گرفتیم. دامی که در آن افتادیم این بود که هر یک این کشورها را به طور مجزا و بدون توجه به ارتباط میان آن ها در نظر گرفتیم. ما ذهنیت خود را تغییر ندادیم و نتوانستیم به طور کلی گستره خواسته های راهبردی آن ها را در نظر بگیریم.

واشنگتن آماده مقابله نیست

وال استریت ژورنال در بخش پایانی این گزارش آورده است: «رابرت گرین وی» مدیر مرکز امنیت ملی «آلیسون» در «بنیاد هریتج» معتقد است که «ما به هیچ وجه در حوزه صنایع بدون تغییرات بزرگ آماده رقابت نیستیم. ما باید ظرفیت و تولیدات صنایع خود را در وهله اول به عنوان یک وظیفه امنیت ملی در نظر بگیریم.

طبق یکی از گزارش های کمیته راهبرد دفاع ملی کنگره آمریکا چین در تولیدات نظامی در حال پیشی گرفتن از آمریکاست و صنایع دفاعی آمریکا قادر به تامین نیازهای این کشور و متحدان آن نیست. در این گزارش هشدار داده شده که «ارتش آمریکا فاقد توانمندی ها و ظرفیت لازم برای اطمینان داشتن از بازدارندگی آن در قبال نبردها و پیروزی در آن است.»

«ساموئل پاپارو» فرمانده ارتش آمریکا در منطقه هند-آرام درباره ارتباط ایران چین روسیه و کره شمالی و تقابل آن ها با سلطه جهانی واشنگتن گفت: نوعی هم زیستی مبتنی بر معامله میان آن ها برقرار است که هر یک نیاز دیگری را برطرف می سازد. فکر کردن به این که ما می توانیم میان آن ها تفرقه بیاندازیم خیال خام است.

به گفته او ارتش آمریکا به دلیل تصوری که از چشم انداز همکاری های نظامی روسیه با چین و کره شمالی دارد که شامل ارائه فناوری زیردریایی و موشکی به پکن و پیونگ یانگ است اقدامی که سلطه نظامی آمریکا و قلمرو آن را تهدید می کند وادار به تجدید نظر در راهبرد خود شده است.

پایان خبر زندگانی