آمادگی برای شرایط سخت و مدیریت بحران از زنان برمی آید – خبرگزاری زندگانی | اخبار ایران و جهان

مهسا فرزان دبیر تشکل زنان انقلاب اسلامی در گفت وگو با خبرنگار زندگانی در خصوص اثر وقایع اخیر جبهه مقاومت بر جامعه گفت: فضای جامعه را به راحتی نمی توان ارزیابی کرد. طرح این مسئله با نگاه ملی را نتوانسته ایم جا بیندازیم این موضوع که ورود ما به جنگ در منطقه به نفع کشور خود ماست را هنوز به درستی و به خوبی بین مردم جا نینداخته ایم و این موضوع احتمالاً یک تلاش طولانی مدتی لازم داشته که متولیان فرهنگی از این امر غافل بوده اند.

وی افزود: اما حالا با توجه به دستور رهبری و حکم جهاد ایشان هر فردی باید با تخصص خودش ورود به کار کند. پیش از این هم بحث جهاد تبیین و فعالیت آتش به اختیار را مطرح کرده بودند که باز ما از این موضوعات هم به راحتی غافل شدیم. اگر در بزنگاه ها می توانستیم بهره برداری درست کنیم و مردم را با خود همراه کنیم این اتفاق نمی افتاد مردم امروز می پذیرفتند که ورود ما به جنگ در وهله اول بحثی ملی و دفاع از کشور خودمان است.

فرزان در ادامه بیان کرد: با این همه در جمعه ای که پشت سر رهبری نماز خواندیم ثابت کردیم که انسان های آزاده ای که مقاومت را قبول دارند کم نیستند. در کشوری با این جمعیت تفاوت تفکرها طبیعی است. ولی هم ما به عنوان گروه های مردمی و هم مدیران بخش فرهنگی حکومت و دولت برای تلطیف این فضا مسئولیم تا حفره های ایجاد شده و فاصله ها را کم کنیم تا فکرها و دل ها به هم نزدیک شود.

علت نگاه متفاوت افراد جامعه به مسئله مقاومت

وی در ادامه در خصوص علت برخی اظهارات متفاوت در جامعه در خصوص ورود به این جنگ اظهار کرد: حد تحمل آدم ها با هم متفاوت است. این در یک خانواده هم ممکن است اتفاق بیفتد و مثلاً یک بچه صبوری بیشتری داشته باشد. در جامعه هم آدم ها با توجه به فرهنگ و تربیت متفاوتی که دارند نگاه متفاوتی به زندگی خواهند داشت. معمولاً اولین چیزی هم که بر روی افراد اثرگذار است مسائل اقتصادی است.

فرزان در خصوص اثر مسائل اقتصادی بر واکنش افراد جامعه در شرایط خاص بیان کرد: دشمن روی این موضوع در کشور ما به صورت هدفمند سرمایه گذاری کرده است. ما تحریم هستیم و برخی مواد اولیه و کالاهای اساسی به کشور وارد نمی شود. از طرفی دست تولید کننده و توزیع کننده بسته است و عملاً در فشار اقتصادی هستیم و صادرات واردات ما به کشورهای دیگر سخت است. مردم در این شرایط دچار فشارهای عصبی شده و گاهاً زندگی شان مختل می شود. در این صورت انگشت اتهام را به سمت مدیران و مسئولین می گیرند.

وی ادامه داد: فرهنگ مسئله بعدی است. از زمانی که ماهواره وارد کشور شد و با آزاد شدن اینترنت مطالبی به دست مردم می رسد که ما جایگزینی برای آن نداریم. مثلاً شما وقتی به طور مثال می خواهی کوکاکولا را تحریم کنی باید یک محصول جایگزین هم برایش بگذاری. وقتی به مردم می گوئیم فلان محتوا را نبین هیچ جایگزینی برایش نداریم.

نقش رسانه در ایجاد هماهنگی فکری در جامعه

دبیر تشکل زنان انقلاب اسلامی در رابطه با فعالیت رسانه ای جریان ساز گفت: ما از رسانه غافل بودیم. ما هنوز انقلاب را به خوبی در کشور خودمان رسانه ای نکرده ایم. اگر این اتفاق می افتاد و دل های مردم با هدف انقلاب و اصل آن آشنا می شد اصلاً این خفتگی فرهنگی یا تفاوت عقیده ها اتفاق نمی افتاد.

وی افزود: ما در موضوعات فرهنگی عقب هستیم و کم کاری کرده ایم. به جشن های فرهنگی اکتفا کردیم یا مثلاً به جشن نیمه شعبان اکتفا کردیم. با برگزاری یک جشن ما نمی توانیم مردم را مذهبی کنیم و باید تفسیر و محتوای آن جشن را برای مردم جا بیندازیم. وقتی به جای محتوا به فرم پرداختیم عملاً از مقوله فرهنگ دور مانده ایم. از طرفی افراد گاهی در ظاهر فکر می کنند دغدغه و اراده کار فرهنگی را دارند اما در عمل کاری انجام نمی شود.

فرزان همچنین تاکید کرد: مثلاً در یک سال اخیر مسئله فلسطین که مال امروز و دیروز نیست پررنگ تر شده است. در ده دوازده سال اخیر عده ای ناگهان یادشان افتاده که در این حوزه دغدغه دارند. اما نمی شود این اتفاقی که در غزه کرانه باختری یا خط مقاومت در حال وقوع است را به صورت کلی با بررسی نگاه ایران یا کشورهای عربی و صرفاً با برگزار کردن چند نشست و رویداد خلاصه کرد و بگوییم که مسئله فلسطین حل شد.

کم ارزش شدن نمادها اثر کارهای هیجانی بی هدف است

وی با تاکید بر اینکه در مسئله مقاومت کار هدفمند فرهنگی انجام نشده است اظهار کرد: اگر هدف تعریف شود آن نشست یا رویداد هم اثرگذار خواهد بود. اما وقتی هدف تعریف نمی کنیم و بر اساس هوش هیجانی صرفاً کار احساسی انجام می دهیم راه به جایی نمی بریم. البته کارهای احساسی هم باید باشد منتها باید برایش هدف تعریف شود و این تحلیل ها و محتوای نشست ها را به جامعه ارائه دهیم و کار به چند استوری در فضای مجازی ختم نشود.

دبیر تشکل زنان انقلاب اسلامی با اشاره به اینکه باید روی یک موضوع مداومت داشته باشیم و آن را برای مخاطب جا بیندازیم بیان کرد: گاهی با چند ویدئوی زیبا یا چند عکس ناراحت کننده و جمله اثرگذار کار تمام می شود. یا مثلاً در یک پویش چفیه به گردن می اندازیم. ولی چفیه زمانی هویت می گیرد که فرد کنشی از خود نشان دهد. همین چفیه در دوران دفاع مقدس نشان ایستادگی و مردانگی رزمندگان بود. ولی حالا تعریفی برایش نداریم و با بی عملی نمادها را هم کم ارزش کرده ایم. کم ارزش شدن نمادها اثر کارهای هیجانی بی هدف است.

وی افزود: مثلاً در یک برنامه ای ۵۰۰ نفر دعوت می کنیم. این برنامه به تنهایی چه کارکردی دارد؟ باید سطح قدرت تحلیل افراد را بالا ببریم. الان در شرایطی قرار داریم که همراه سازی آدم ها حتی اگر یک نفر باشد مهم است. مردم باید بدانند که این دفاع به نفع همه ماست و مسئله صرفاً مذهبی ها نیست. از این رو باید در لایه تفکری و اندیشه ورزی به صورت کاملاً هدفمند وارد شویم.

تریبون ها معمولاً دست یک عده خاص است

فرزان در خصوص تفاوت بین اصول کار حرفه ای و وجود اراده برای انجام کار فرهنگی بیان کرد: برخی افراد اصطلاحاً تا نوک بینی خودشان را فقط می بینند و علم کار را ندارند اما گاهی اوقات ما در تولیدات رسانه ای خودمان و مدل کار فرهنگی عقب هستیم ولی این واقعیت را قبول نکرده ایم. ما عزم و اراده کار را می بینیم اما کافی نیست. در برخی موارد کار را بلد نیستیم.

وی همچنین گفت: یک موضوع دیگر حلقه بسته در کار فرهنگی است. تریبون ها معمولاً دست یک عده خاص است. بودجه ها هم همین طور. باید قبول کنیم این سطح از کار فرهنگی دیگر جواب نمی دهد. در اینجا اگر فرد تقوا داشته باشد باید بفهمد که کار را باید به فردی جوان تر و متخصص تر بسپارد. برخی افراد نالایق به راحتی در بین ما نفوذ کرده اند و ما اجازه رشد به آن ها داده ایم.

فرزان در ادامه بیان کرد: در کنار همه این ها در فضای فرهنگی سیاسی و امنیتی کشور ما به مسئله نفوذ کم توجه بوده ایم. برخی افراد نالایق به راحتی در بین ما نفوذ کرده اند و ما اجازه رشد به آن ها داده ایم. فضای امنیتی در کار فرهنگی بسیار مهم است و می تواند کج سلیقگی فرهنگی ایجاد کند.

آمادگی برای شرایط سخت و مدیریت بحران از زنان برمی آید

دبیر تشکل زنان انقلاب اسلامی نقش زنان در شرایط بحرانی را برجسته دانست و گفت: مهمترین کنش زن ها در بزنگاه های تاریخ در خانه شکل می گیرد. بهترین کسی که می تواند فضای امن در خانه ایجاد کند خانم خانه است و مهمترین چیز در خانه در این شرایط حفظ روحیه مقاومت است. حفظ روحیه مقاومت به معنای نترسیدن ایجاد امید ایجاد شور زندگی در شرایط جنگی است.

وی افزود: زن می تواند در بحث تخصصی خود مانند پزشکی معلمی و یا رسانه ای که در زمان جنگ خیلی به کار می آید ورود کند. طبیعت جنگ این است که جامعه را عقب نگه می دارد. اگر بنا باشد ما دوباره وارد جنگ تن به تن و مستقیم با دشمن شویم باید کمترین فاصله از حد استاندارد را داشته باشیم. زن تنها کسی است که می تواند روحیه حضور در میدان را به همسرش بدهد و قوت قلب را در فرزندانش زنده نگه دارد. خانم ها می توانند آماده باشند و یکدیگر را آماده کنند و به هم قوت قلب بدهند. مثلاً می توان به این فکر کرد که در شرایط بحرانی آیا می توانیم بچه های مان را به هم بسپاریم؟

فرزان ضمن بیان اینکه اخیراً طرح روایت زنانه از مقاومت راه افتاده است تا مردم را با شرایط جنگ آشنا کند که در صورت وقوع حادثه غافل گیر نشوند اظهار کرد: آماده بودن برای شرایط سخت چیزی است که فقط زنان به خوبی از پس آن برمی آیند. چون خانم ها شخصیت چند بعدی دارند و به راحتی می توانند شرایط را مدیریت کنند. خانم ها می توانند آماده باشند و یکدیگر را آماده کنند و به هم قوت قلب بدهند. مثلاً می توان به این فکر کرد که در شرایط بحرانی آیا می توانیم بچه های مان را به هم بسپاریم؟

زنان خود می توانند رسانه باشند؛ روایت جزئیات از زبان قصه گوی زنان

وی با اشاره به اتفاقی که در فلسطین افتاد گفت: یک مرد فلسطینی می گفت من بچه هایم را به برادرم سپردم و او بچه هایش را به ما داد که هر خانه ای که منفجر شد حداقل بخشی از آن خانواده زنده بمانند. تا این مرحله را ما باید ببینیم. اگر بخواهیم از کربلا مثال بزنیم جدای از حضرت زینب کسانی مثل مادر وهب خیلی در ذهن ما کنشگری دارد چون پسر تازه دامادش در راه امام حسین به سوی شهادت می فرستد اما آیا اکنون ما آماده ایم چنین کاری بکنیم؟ این ها در عمل واقعاً کار سختی است و به نظر من زن ها می توانند این کار را بکنند.

فرزان همچنین گفت: ما از ابتدای تاریخ هم می بینیم که بعد از رسول الله حضرت زهرا به مسجد می رفتند و با مردم صحبت می کردند. راهی که ایشان بنا گذاشتند موجب می شود که حضرت زینب بتواند واقعه عاشورا را زنده نگه دارد. قبل تر از آن حضرت خدیجه ستون این ماندگاری دین را بنا می کنند.

دبیر تشکل زنان انقلاب اسلامی در ادامه با اشاره به اینکه زنان گویی در دل خود رسانه دارند که می توانند به خوبی روایت کنند گفت: زنان جزئیات را به خاطر می سپارند و زبان قصه گو دارند. آن ها ذاتاً مادرند و مادرانه می اندیشند. از این رو نقش آن ها می تواند بسیار پررنگ باشد. اثری که زنان می توانند در جنگ نرم داشته باشند شاید برابر یا به مراتب از بیشتر از جنگ سخت باشد.

در حال حاضر ما خانم هایی داریم که روحیه جهادی دارند و این بعد خودشان را به خوبی تقویت کرده اند. در زمان جنگ تحمیلی هم همین بوده در غزه هم همین است که برخی از زنان آماده تر هستند و به دیگران روحیه می دهند.

زنان توانمند باید افراد حساس تر را با خود همراه کنند

وی افزود: برخی هم ممکن است بترسند یا مراقب و نگران فرزندانشان باشند. این طبیعی است اما همیشه جای بهتر شدن هست. به نظر من اگر زنانی که توانایی بیشتری دارند بیشتر تلاش کنند اجازه ندهند که روایت درست از بین برود و از رسانه به خوبی استفاده کنند می توانند بسیاری از کسانی که روحیه حساس تری دارند را نیز با خود همراه کنند.

فرزان با تاکید بر اینکه ما محتوای مناسبی برای این کار در نظر نگرفته ایم که بتوانیم شجاعت را در دل مردم زیاد کنیم عنوان کرد: اصلاً مهمترین مسئله در جنگ شجاعت است چه بخواهیم چه نخواهیم زندگی ما یک زمانی دارد پس چه بهتر که در سعادت بمیریم نه در شقاوت. این شجاعت ها اگر در دل مردم زنده و حفظ شود هیچ چیزی نمی تواند کشور ما را تهدید به نابودی کند.مهمترین مسئله در جنگ شجاعت است زندگی ما زمان مشخصی دارد پس چه بهتر که در سعادت بمیریم نه در شقاوت

وی در خصوص برگزاری تجمعات هم گفت: هر تجمعی در این زمینه خوب است اما مهم این است که بدانیم چقدر اثر دارد. شاید اگر ما به جای تجمع کارناوال راه بیندازیم بهتر باشد. این بیشتر دیده می شود. مثلاً شما می بینید راهپیمایی های غرب خیلی دیده می شود. عده ای در شهر راه می افتند و شعار متحد می دهند.

وی گفت: ما گاهی حتی شعار متحد هم نمی توانیم بدهیم. آن نظم و هماهنگی اثرگذارتر است. تجمعات ما بیشتر هیجانی است. بستن خیابان یا یک میدان ممکن است بسیاری از امور را مختل کند در حالی که ما می توانیم نشان دهیم ما که دغدغه مقاومت داریم به حقوق انسانی پایبندیم. در این نوع تجمعات معمولاً چند ویدئو منتشر می شود که اثر چندانی هم ندارد.