آتش سوزیِ در 67 میراث جهانی ایران در 30 سال گذشته

رییس پژوهشکده ابنیه و بافت های تاریخی فرهنگی گفت: در 30 سال گذشته 67 اثر ثبت شده ایران در میراث جهانی دچار آتش سوزی شده اند.

به گزارش زندگانی، مهناز اشرفی در مبحثی که به بررسی شعارهای ایکوموس (شورای جهانی بناها و محوطه های تاریخی) در سال های اخیر و مواردی که روی آنها تاکید شده پرداخت و درباره تاب آوری بناهای تاریخی در برابر آتش سوزی، اظهار کرد: در مقابل سایر بلایای طبیعی، آتش سوزی کمتر جدی گرفته شده است و شاید دلیل آن تکرار شدن سیل و زلزله و یا درک نشدن فشار توسعه و تغییر کاربری هاست که به ایجاد تغییرات و آسیب پذیری در بناها منجر شده و یا کمبود بودجه داشته است.

رییس پژوهشکده ابنیه و بافت های تاریخی فرهنگی افزود: در 30 سال گذشته 67 اثر ثبت شده در میراث جهانی مورد آتش سوزی واقع شده که بیشترین عوامل آن اختلالات الکتریکی، استفاده از وسایل گرمایشی نامناسب، اقدامات مرمتی گرمازا، سیگار کشیدن، نبود سیستم اطفای حریق، رعد و برق، نبود آگاهی و آموزش و … بوده است.

پژوهشکده ابنیه و بافت های فرهنگی-تاریخی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری در سال 1401 طرح راهنمای حفاظت از بناهای تاریخی در برابر آتش را منتشر کرد که آمادگی لازم را برای کنترل هرچه سریع تر آتش و کاهش خسارت ها فراهم می کند. این طرح درحالی ارایه شد که از دهه 70 درباره راهِ کاهش آسیب های ناشی از آتش سوزی در بناهای تاریخی بحث می شد، اما با هر آتش سوزی بخش گسترده ای از بناها دچار آسیب و تخریب می شد؛ هرچند که هنوز معلوم نیست دستگاه ها هنگام آتش سوزی آیا به درستی به وظایف خود عمل می کنند. گزارش های بسیاری موجود است که در هنگام خاموش کردن آتش در بناهای تاریخی، بخشی از آن اثر حذف و یا تخریب شده است تا آتش ساده تر خاموش شود. افزون بر این، هنوز روشی برای پیشگیری از گسترش آتش در بسیاری از بناهای تاریخی تعریف نشده است، بارزترین مصداق در این باره بازارهای تاریخی در تهران، تبریز، زنجان، شیراز و اصفهان است که با هر آتش سوزی خسارات گسترده ماندگاری وارد شده است.

پایان خبر زندگانی